3. duchowa mądrość boża a fizyczna mądrość ludzka
Twoje narzędzia:
UWAGA: Powyższe linki do tekstów biblijnych udostępniamy wyłącznie dla wygody czytelnika. Znajdują się one jednak na stronach innych, niezależnych od nas autorów, których poglądy i opinie należą wyłącznie do nich, a zespół Projektu Daniel 12 tych poglądów nie autoryzuje ani nie podziela. Autoryzujemy jedynie teksty opublikowane na niniejszej stronie.
| PDF do druku |
STRESZCZENIE
„Nauka bowiem krzyża głupstwem jest dla tych, co idą na zatracenie, mocą Bożą zaś dla nas, którzy dostępujemy zbawienia. Napisane jest bowiem: Wytracę mądrość mędrców, a przebiegłość przebiegłych zniweczę. Gdzie jest mędrzec? Gdzie uczony? Gdzie badacz tego, co doczesne? Czyż nie uczynił Bóg głupstwem mądrości świata? Skoro bowiem świat przez mądrość nie poznał Boga w mądrości Bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawić wierzących”. (1Kor 1:18-21)
„Tak też i ja przyszedłszy do was, bracia, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością głosić wam świadectwo Boże. Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej”. (1Kor 2:1-4)
„Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić”. (Łk 21:15)
To Bóg jest Mądrością. Mądrością duchową. Szatan też jest mądrością. Mądrością ziemską, mądrością „tego świata”. Zatem słowo „mądrość” nie ma nic wspólnego z ludzkim intelektem. W Biblii słowo to określa jednego z dwóch duchów – Ducha Bożego lub ducha Szatana – w zależności od kontekstu.
Kontrast pomiędzy mądrością Bożą a mądrością ziemską, mądrością wewnętrzną a zewnętrzną, duchową a fizyczną, to kontrast pomiędzy Bogiem a Szatanem, Duchem Bożym a duchem Szatana, (dobrym) owocem Ducha Bożego a (złym) owocem ducha Szatana, Łaską a Prawem, duchową Prawdą a fizycznym fałszem, Bożą nauką i interpretacją Słowa Bożego a nauką i interpretacją ludzką, Bożym programem zbawienia a własnym programem zbawienia zaprojektowanym przez człowieka, Bożym wyborem do zbawienia a własnym wyborem człowieka do „zbawienia”.
Będąc swoistą pułapką dla ducha ziemskiego, Biblia wskazuje, jak bardzo pozory mylą – naród izraelski oraz instytucjonalni chrześcijanie to pozorni wybrańcy Boży, obłudnicy, tymczasem poganie stają się prawdziwymi duchowymi Żydami i chrześcijanami, spełniając biblijną zasadę, że „ostatni stają się pierwszymi”. Głosząc własny program zbawienia oparty na mądrości ziemskiej, pochodzącej od ducha Szatana, samozwańczy wybrańcy są jego narzędziem. Dlatego przyjście Jezusa jako Mądrości Bożej spotkało się z oporem „swoich”, którzy tej Mądrości nie przyjęli.
Mądrość Boża to mądrość ukryta, mądrość duchowa, to swoisty „kod” Boży, który przeznaczony jest dla wybrańców, gdyż tylko oni, dzięki Mądrości Bożej, będą w stanie go „rozszyfrować”. Mądrość ziemska, czyli bycie kierowanym przez ducha Szatana, choć sama w sobie także jest pewnym przekazem duchowym, pochodzącym od ducha obcego, kojarzona jest w Biblii z „tym światem”, z fizycznością, gdyż inspirowana jest przez ducha fałszu.
Wspomniane w powyższych wersetach ukrzyżowanie, uznawane za „głupotę”, nie odnosi się do samych starotestamentowych Żydów, jakoby nauka o ukrzyżowaniu otwierała drzwi chrześcijanom w ich miejsce, lecz wskazuje, że mędrcy tego świata to przywódcy religijni, i to zarówno judaizmu jak i chrześcijaństwa, dwóch instytucji, które same w sobie są duchowo martwe, a które były tylko obrazami prawdziwych Bożych wybrańców. Stąd też słowo „ukrzyżowanie” to obraz sądu Bożego spadającego na wspomniane instytucje reprezentujące niewybrańców, sądu o charakterze duchowym, niezauważalnym i niepowodującym żadnych widocznych zmian w codziennym funkcjonowaniu tych instytucji. Sąd ten został przeoczony przez Żydów w okresie, kiedy przywódcami byli Annasz i Kajfasz, najwyżsi kapłani, oraz przez instytucjonalny Kościół podczas okresu Wielkiego Ucisku.
Obrazy sądu Bożego kreślone w Starym Testamencie, takie jak zsyłanie „zarazy”, „plag”, „ciemności”, czy „ognia” z Nieba, odzwierciedlają zesłanie ducha Szatana na niewybrańców, którego w żaden sposób nie da się fizycznie zaobserwować. Martwy duchowo niewybraniec jest reprezentantem ducha śmierci, wykonując wolę ducha mordercy, czyli Szatana, a więc dążąc do zabójstwa Boga – Bożej Prawdy – i samemu stania się bogiem – źródłem fałszu, który nazywa prawdą.
Obrazowy język opisujący Stworzenie i Ogród Eden, pozorny „raj”, to obraz iluzorycznego „wyboru” człowieka, wyboru Prawa, wyboru Złego, wyboru śmierci. To program zbawienia zaprojektowany przez Szatana, identyfikowany z mądrością ziemską. To słuchanie obietnic Szatana i wykonywanie jego woli. Dlatego przeznaczeniem człowieka martwego duchowo jest śmierć wieczna, obrazująca pozostanie pod wiecznym panowaniem ducha Szatana.
Zbawiony wybraniec jest zatem „mądrym duchowo”, gdyż otrzymał cząstkę Ducha Mądrości, symboliczne „serce rozumne”, ducha Prawdy, czyli duchowe zrozumienie.
SZCZEGÓŁOWE OMÓWIENIE TEMATU TUTAJ.
„Nauka bowiem krzyża głupstwem jest dla tych, co idą na zatracenie, mocą Bożą zaś dla nas, którzy dostępujemy zbawienia. Napisane jest bowiem: Wytracę mądrość mędrców, a przebiegłość przebiegłych zniweczę. Gdzie jest mędrzec? Gdzie uczony? Gdzie badacz tego, co doczesne? Czyż nie uczynił Bóg głupstwem mądrości świata? Skoro bowiem świat przez mądrość nie poznał Boga w mądrości Bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawić wierzących”. (1Kor 1:18-21)
„Tak też i ja przyszedłszy do was, bracia, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością głosić wam świadectwo Boże. Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej”. (1Kor 2:1-4)
„Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić”. (Łk 21:15)
To Bóg jest Mądrością. Mądrością duchową. Szatan też jest mądrością. Mądrością ziemską, mądrością „tego świata”. Zatem słowo „mądrość” nie ma nic wspólnego z ludzkim intelektem. W Biblii słowo to określa jednego z dwóch duchów – Ducha Bożego lub ducha Szatana – w zależności od kontekstu.
Kontrast pomiędzy mądrością Bożą a mądrością ziemską, mądrością wewnętrzną a zewnętrzną, duchową a fizyczną, to kontrast pomiędzy Bogiem a Szatanem, Duchem Bożym a duchem Szatana, (dobrym) owocem Ducha Bożego a (złym) owocem ducha Szatana, Łaską a Prawem, duchową Prawdą a fizycznym fałszem, Bożą nauką i interpretacją Słowa Bożego a nauką i interpretacją ludzką, Bożym programem zbawienia a własnym programem zbawienia zaprojektowanym przez człowieka, Bożym wyborem do zbawienia a własnym wyborem człowieka do „zbawienia”.
Będąc swoistą pułapką dla ducha ziemskiego, Biblia wskazuje, jak bardzo pozory mylą – naród izraelski oraz instytucjonalni chrześcijanie to pozorni wybrańcy Boży, obłudnicy, tymczasem poganie stają się prawdziwymi duchowymi Żydami i chrześcijanami, spełniając biblijną zasadę, że „ostatni stają się pierwszymi”. Głosząc własny program zbawienia oparty na mądrości ziemskiej, pochodzącej od ducha Szatana, samozwańczy wybrańcy są jego narzędziem. Dlatego przyjście Jezusa jako Mądrości Bożej spotkało się z oporem „swoich”, którzy tej Mądrości nie przyjęli.
Mądrość Boża to mądrość ukryta, mądrość duchowa, to swoisty „kod” Boży, który przeznaczony jest dla wybrańców, gdyż tylko oni, dzięki Mądrości Bożej, będą w stanie go „rozszyfrować”. Mądrość ziemska, czyli bycie kierowanym przez ducha Szatana, choć sama w sobie także jest pewnym przekazem duchowym, pochodzącym od ducha obcego, kojarzona jest w Biblii z „tym światem”, z fizycznością, gdyż inspirowana jest przez ducha fałszu.
Wspomniane w powyższych wersetach ukrzyżowanie, uznawane za „głupotę”, nie odnosi się do samych starotestamentowych Żydów, jakoby nauka o ukrzyżowaniu otwierała drzwi chrześcijanom w ich miejsce, lecz wskazuje, że mędrcy tego świata to przywódcy religijni, i to zarówno judaizmu jak i chrześcijaństwa, dwóch instytucji, które same w sobie są duchowo martwe, a które były tylko obrazami prawdziwych Bożych wybrańców. Stąd też słowo „ukrzyżowanie” to obraz sądu Bożego spadającego na wspomniane instytucje reprezentujące niewybrańców, sądu o charakterze duchowym, niezauważalnym i niepowodującym żadnych widocznych zmian w codziennym funkcjonowaniu tych instytucji. Sąd ten został przeoczony przez Żydów w okresie, kiedy przywódcami byli Annasz i Kajfasz, najwyżsi kapłani, oraz przez instytucjonalny Kościół podczas okresu Wielkiego Ucisku.
Obrazy sądu Bożego kreślone w Starym Testamencie, takie jak zsyłanie „zarazy”, „plag”, „ciemności”, czy „ognia” z Nieba, odzwierciedlają zesłanie ducha Szatana na niewybrańców, którego w żaden sposób nie da się fizycznie zaobserwować. Martwy duchowo niewybraniec jest reprezentantem ducha śmierci, wykonując wolę ducha mordercy, czyli Szatana, a więc dążąc do zabójstwa Boga – Bożej Prawdy – i samemu stania się bogiem – źródłem fałszu, który nazywa prawdą.
Obrazowy język opisujący Stworzenie i Ogród Eden, pozorny „raj”, to obraz iluzorycznego „wyboru” człowieka, wyboru Prawa, wyboru Złego, wyboru śmierci. To program zbawienia zaprojektowany przez Szatana, identyfikowany z mądrością ziemską. To słuchanie obietnic Szatana i wykonywanie jego woli. Dlatego przeznaczeniem człowieka martwego duchowo jest śmierć wieczna, obrazująca pozostanie pod wiecznym panowaniem ducha Szatana.
Zbawiony wybraniec jest zatem „mądrym duchowo”, gdyż otrzymał cząstkę Ducha Mądrości, symboliczne „serce rozumne”, ducha Prawdy, czyli duchowe zrozumienie.
SZCZEGÓŁOWE OMÓWIENIE TEMATU TUTAJ.