3. przykład wykorzystania konkordancji
Twoje narzędzia:
UWAGA: Powyższe linki do tekstów biblijnych udostępniamy wyłącznie dla wygody czytelnika. Znajdują się one jednak na stronach innych, niezależnych od nas autorów, których poglądy i opinie należą wyłącznie do nich, a zespół Projektu Daniel 12 tych poglądów nie autoryzuje ani nie podziela. Autoryzujemy jedynie teksty opublikowane na niniejszej stronie.
| PDF do druku |
Poniżej podamy dwa proste przykłady zastosowania Konkordancji Stronga. Jak już wcześniej wspomnieliśmy, jest to powszechnie stosowana konkordancja, sprzężona z angielską Biblią Króla Jakuba (King James Version), a także z Biblią interlinearną Greena (Green's Interlinear Bible).
Dla przejrzystości demonstracji celowo wybrane zostały słowa, które nie posiadają wielu odpowiedników czy synonimów. Trzeba zatem pamiętać, że analiza statystyczna jest zazwyczaj bardziej skomplikowana.
1. Słowo antichrist (w wersetach zastąpione literą ‘a’) czyli polskie antychryst
Konkordancja Stronga. Wyszukujemy słowo antichrist w zestawieniu alfabetycznym:
ANTICHRIST
ye have heard that a shall come .............................…......... 1 J 2:18 500
He is a, that denieth the Father ........................................ 1 J 2:22 500
and this is that spirit of a ............................................... 1 J 4:3 500
This is a deceiver and an a .............................................. 2 J 7 500
ANTICHRISTS [liczba mnoga]
come, even now are there many a ..................................... 1 J 2:18 500
Wynik wyszukiwania: 5
W kolumnie środkowej mamy miejsca, w których słowo to zostało użyte w Biblii, czyli w tym przypadku w Pierwszym i Drugim Liście Jana (odnośniki angielskie są dla nas łatwo zrozumiałe).
W kolumnie po prawej mamy oznaczenie liczbowe: 500.
Następnie przechodzimy do słownika greckiego, nie myląc go z hebrajskim, na końcu Konkordancji Stronga i znajdujemy numer 500. Odpowiednikiem słowa angielskiego antichrist (pol. antychryst) jest greckie słowo antichristos, które w angielskiej Biblii KJV wykazuje tylko jeden odpowiednik (bez synonimów, czy wyrazów wieloznacznych), a jest to właśnie antichrist. Mamy zatem pełny wgląd w słowo antychryst w świetle całej Biblii. Całej, gdyż słowo to nie ma odpowiednika w języku hebrajskim, jak to ma na przykład miejsce w przypadku słowa szatan.
To samo można wykonać za pomocą Konkordancji Younga.
W Konkordancji Younga również odszukujemy słowo antichrist na liście alfabetycznej, gdzie od razu znajdujemy grecki odpowiednik antichristos. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że słowo to użyte zostało tylko 4 razy lecz po bliższej analizie pierwszego odnośnika, 1 J 2:18, okazuje się, że słowo to zostało tu użyte dwukrotnie (za drugim razem jako skrót „a”). Konkordancja Younga uwzględnia od razu wszystkie formy danego słowa w tłumaczeniu, włącznie z liczbą mnogą.
Wstępna analiza słowa antichrist, użytego 5 razy w Nowym Testamencie, pozwala nam powiedzieć, że jest to kolejne określenie Szatana, co nam pokazuje, że Szatan jest duchem, który przenika dusze niewybrańców (stąd liczba mnoga), i który ma możliwość „przychodzenia” jednocześnie w przyszłości i w przeszłości.
2. Słowo scorpions czyli polskie skorpiony
Analiza słowa scorpions (skorpiony) z wersetu Ap 9:10 (Księga Apokalipsy, lub inaczej Objawienia, w języku angielskim oznaczona jest symbolem Rev od Revelation czyli objawienie).
W drugim przykładzie posłużymy się już konkretnym wersetem, gdyż zwykle, kiedy analizujemy dany werset, szukamy znaczenia zawartych w nim symboli:
And they had tails like unto scorpions, and there were stings in their tails: and their power was to hurt men five months. Rev 9:10
I mają ogony podobne do skorpionowych oraz żądła; a w ich ogonach jest ich moc szkodzenia ludziom przez pięć miesięcy. Ap 9:10
Najpierw znajdujemy oznaczenie liczbowe tego słowa w Konkordancji Stronga. Jest to numer 4651. Następnie odnajdujemy wszystkie wersety z tą samą liczbą pod hasłem scorpions. Rozpatrujemy wszystkie formy użycia tego słowa, w tym także liczbę pojedynczą:
SCORPION
ask an egg, will he offer him a s .............................…........... Lk 11:12 4651
torment was as the torment of a s .............................…......... Rev 9:5 4651
SCORPIONS
power to tread on serpents and s .............................….......... Lk 10:19 4651
as the s of the earth have power .............................….......... Rev 9:3 4651
And they had tails like unto s .............................…............... Rev 9:10 4651
Wynik wyszukiwania: 5
Przechodzimy do słownika greckiego, do numeru 4651, gdzie, jak się okazuje, słowo scorpion, z greckiego scorpios, nie ma żadnych synonimów ani nie jest wyrazem wieloznacznym.
Skoro jest to rzadkie w użyciu słowo, poszerzmy analizę o Stary Testament, gdzie słowo scorpions występuje 6 razy pod numerem 6137:
SCORPIONS
wherein were fiery serpents, and s ...................................…. Deut 8:15 6137
but I will chastise you with s ............................................. 1 Kin 12:11 6137
but I will chastise you with s ............................................. 1 Kin 12:14 6137
but I will chastise you with s ............................................. 2 Chr 10:11 6137
but I will chastise you with s ............................................. 2 Chr 10:14 6137
thee, and thou dost dwell among s ...................................... Eze 2:6 6137
Wynik wyszukiwania: 6
Odpowiednikiem słowa angielskiego scorpions i odpowiednikiem liczby 6137 w słowniku hebrajskim na końcu Konkordancji Stronga jest hebrajskie słowo aqrab, które, podobnie jak oryginał grecki, nie ma synonimów ani nie jest wyrazem wieloznacznym.
Zatem słowo skorpiony występuje 11 razy w całej Biblii. Spróbujmy teraz te cytaty zgrupować w jedną całość:
wherein were fiery serpents, and s ................................ Deut 8:15 6137
but I will chastise you with s ....................................... 1 Kin 12:11 6137
but I will chastise you with s ....................................... 1 Kin 12:14 6137
but I will chastise you with s ....................................... 2 Chr 10:11 6137
but I will chastise you with s ....................................... 2 Chr 10:14 6137
thee, and thou dost dwell among s ...............……............. Eze 2:6 6137
ask an egg, will he offer him a s ....................…….....…... Lk 11:12 4651
torment was as the torment of a s ......................………... Rev 9:5 4651
power to tread on serpents and s ................………........... Lk 10:19 4651
as the s of the earth have power ..................…......……... Rev 9:3 4651
And they had tails like unto s .........................…....……... Rev 9:10 4651
W celu dalszej analizy należy zapoznać się z wszystkimi 11 wersetami w całej Biblii oraz z wersetami w ich sąsiedztwie, aby właściwie odczytać kontekst występowania danego słowa.
W Pwt 8:15 słowo skorpiony pojawia się w kontekście próby jakiej Izrael został poddany na pustyni, pielgrzymując do ziemi Kanaan i przechodząc przez pustynię pełną jadowitych węży i skorpionów. Jadowite [hebr. saraf] węże, które łączone są ze skorpionami, reprezentują płonące serafiny (anioły) czyli ducha Szatana. To samo dotyczy symboliki skorpionów. Wątek historyczny wskazuje, że za wyjątkiem Jozuego i Kaleba nikt z tych, którzy wyszli z Egiptu, nie wszedł do ziemi obiecanej. Weszło do niej drugie pokolenie, złożone z narodzonych na pustyni.
Słowo jadowite (saraf, ang. saraph), które powinno być raczej tłumaczone jako gorejące lub płomienne, gdyż pochodzi od słowa palić się, posiada synonim serafin, przy czym serafiny to symbole latających aniołów (Iz 6:2,6; Ap 9:9), zaś anioły to duchy (Hbr 1:7). Kontekst opisujący doświadczenie Izraela, który ukazuje występowanie węży obok skorpionów, wspominając również o strasznej pustyni i suszy (Pwt 8:15), to obraz gniewu Bożego reprezentowanego przez ducha Szatana.
W 1 Krl 12:11,14 i 2 Krn 10:11,14 słowo skorpiony występuje jako jarzmo – karcenie „skorpionami” (polskie tłumaczenie: „biczami z cierni”). Jarzmo to nałożył na Izrael Roboam. W wyniku tego stracił 10 pokoleń Izraela, których królem pozostał Jeroboam, a pozostały mu tylko 2 pokolenia Judy. Jest to obraz rozłamu królestwa Roboama, czyli rozłamu królestwa Szatana. Rozłam królestwa Salomona, które jest obrazem równoległym do właśnie omawianego, to obraz rozłamu Królestwa Bożego. Różnica pomiędzy rozłamem królestwa Szatana a rozłamem Królestwa Bożego polega na tym, że królestwo Szatana reprezentuje drogę ze śmierci do śmierci, zaś Królestwo Boże drogę z życia do życia, przy czym rozłamy te to obraz wielokrotności formy sądu i zbawienia.
Choć każdy człowiek zostaje poczęty jako martwy duchowo, czyli opanowany jest przez ducha śmierci, Szatana, droga z „życia do życia” (2 Kor 2:16) polega na tym, że wybraniec otrzymuje życie duchowe od Boga, czyli od Ducha Życia. Otrzymuje zatem podwójne życie – zmartwychwstanie duszy (życie duszy) i zmartwychwstanie ciała (życie ciała). Miejmy jednak na uwadze, że nie chodzi tu o ciało biologiczne, fizyczne, a o ciało duchowe. Innymi słowy, będąc martwym duchowo w całej swej osobowości (w duszy i ciele), wybraniec otrzymuje życie duchowe również w całej osobowości (w duszy i ciele), przy czym duchowe zbawienie ciała nastąpi wraz z końcem świata i oznaczać będzie wejście w wymiar nieskończoności, w którym znajduje się Duch Boży, czyli w życie wieczne w Ciele duchowym Chrystusa. Gwarancją zbawienia ‘ciała’, które jest obrazem „drugiego zbawienia”, czyli zbawienia w okresie Późnego Deszczu, jest powodzenie programu zbawienia w tym właśnie okresie.
Użycie słowa „skorpiony” w Ez 2:6 występuje w kontekście wysłania Ezechiela, który jest tutaj obrazem Jezusa (Słowa Bożego), do Izraela, który w tym przypadku symbolizuje nowotestamentowe kościoły, czyli pomiędzy „skorpiony”, symbolizujące lud o zatwardziałym sercu. Ów lud oporny i buntowniczy tak czy owak nie wysłucha Ezechiela (Słowa Bożego) (Ez 2:7), gdyż duch Szatana jest zawsze oporny względem Ducha Świętego (Dz 7:51).
W Ewangelii Łukasza 10:19 Jezus powierza apostołom zdolność stąpania po wężach i skorpionach w kontekście czasu sądu Bożego, kiedy to Szatan został zrzucony z nieba (Łk 10:18). Oznacza to posiadanie mocy nad duchami nieczystymi, czyli duchem Szatana przebywającym w niezbawionych, nazywanych też ‘demonami’ (Łk 10:20), w związku z tym, że jako wybraniec jest się z góry przeznaczonym do zbawienia. Jest to oczywiście wynik tego, że posiada się ‘imię’ zapisane w księdze życia (Łk 10:20), a nie wynik własnej pracy.
Zbawienie to efekt działania Ducha Świętego, który jest sprawcą chcenia i działania (pracy) zbawionego wybrańca (Flp 2:13). Zbawiony wybraniec, tak jak „mądra dziewica z oliwą”, czyli z Duchem Bożym, otrzymuje od Boga spełnienie wszelkich próśb i modlitw, z których wszystkie sprowadzają się do jednego – do zbawienia. Dlatego też wybraniec prosi i otrzymuje, szuka i znajduje, kołacze i zostaje mu otworzone. To wszystko symbole wspólnoty z Chrystusem czyli jedności w Duchu Bożym poprzez Słowo Boże. Jest to efekt zbawienia, czyli efekt pracy Chrystusa, który jako Duch zamieszkuje w sercu wybrańca, gdyż Ojciec w niebie nie zsyła na nich kamienia, węża, czy skorpiona, z których wszystkie symbolizują ducha Szatana czyli tych, którzy podlegają Prawu Śmierci, lecz zsyła im chleb, rybę i jajo, które są obrazem Ducha Świętego (Łk 11:9-13).
Symbolika Wielkiego Ucisku przedstawiona jest w obrazie ataku Szatana na świat, gdy w okresie przejścia z Wczesnego do Późnego Deszczu Bóg rozluźnia nałożone na niego ograniczenia. Daje to wrażenie jakby Szatan odnosił zwycięstwo ale jest to złudne wrażenie. Szatan atakuje bowiem tylko pozornych czcicieli Boga, czyli wyłącznie niewybrańców. Wybrańcy Wczesnego Deszczu są już ‘zapieczętowani’ do zbawienia pieczęcią Ducha Świętego, a wybrańcy Późnego Deszczu czekają by umrzeć i zmartwychwstać w Chrystusie w okresie Późnego Deszczu.
Atakując „swoich”, to znaczy niewybrańców, nad którymi otrzymał od Boga władzę, Szatan zadaje cios samemu sobie i wpada w pułapkę sądu Bożego. Siła Szatana przedstawiona jest za pomocą symbolu „szarańczy” o mocy ziemskich skorpionów oraz „konnicy” składającej się z 200 000 000 jeźdźców („dwóch miriad miriad” – Ap 9:16). Moc koni jest w ich pyskach i ogonach, a ich ogony podobne są do skorpionów (Ap 9:10) i do węży (Ap 9:19).
Symbolika „ogonów” dotyczy fałszywego proroctwa (Iz 9:14-15), którym Szatan kąsa niewybrańców, czyli przenika jadem do ich wnętrza. Szatan wykorzystuje liderów ugrupowań religijnych, które opierają swoje doktryny na nauce Chrystusa, i przez nich sprawuje rządy. Jad to duch Szatana, duch antychrysta, który w obrazie z Ap 9 identyfikowany jest z aniołem, lub inaczej duchem, czeluści o imieniu Abaddon i Apollyon, który wiedzie na zatracenie dwie grupy niewybrańców Bożych w czasie Późnego Deszczu.
Zatem Szatan, czyli duch antychrysta, podający się za anioła (ducha) światłości, jest aniołem (duchem) czeluści (Ap 9:11) o „mocy ziemskich skorpionów” (Ap 9:3), mocy szkodzenia w ogonach (Ap 9:10), które to ogony podobne są do węży (Ap 9:19), czyli poprzez głoszenie kłamstwa (Iz 9:14) za pomocą fałszywych proroków, działających pod autorytetem Szatana. Ponieważ atak fałszywych proroków przewidziany jest na czas Wielkiego Ucisku (Mt 24:11,23-28), początek Wielkiego Ucisku wyrażany jest symbolem „5 miesięcy” (Ap 9:5,10). Więcej na ten temat w rozdziale Wielki Ucisk i podrozdziale 200 000 000 jeźdźców.
Umiejętność posługiwania się konkordancją jest cennym, a wręcz niezbędnym narzędziem pomagającym wzrastać duchowo. Jest to jednak narzędzie czysto fizyczne, które bez działania Ducha jest zupełnie bezużyteczne. Działanie Ducha z kolei to dar Boży, po który żaden człowiek nie może sięgnąć na własnych warunkach, przez własną pracę, wysiłki czy za pomocą własnej woli.
Studiujmy zatem Biblię z nadzieją, że jeśli taka jest wola Boża, to ześle On na nas Swego Ducha, Ducha Prawdy, który będzie w nas sprawcą wspaniałego przekazu Biblii jakim jest jej przekaz duchowy. To niezwykłe i bezcenne bogactwo, gdyż jego ceną jest Krew czyli Duch Chrystusa.
Dla przejrzystości demonstracji celowo wybrane zostały słowa, które nie posiadają wielu odpowiedników czy synonimów. Trzeba zatem pamiętać, że analiza statystyczna jest zazwyczaj bardziej skomplikowana.
1. Słowo antichrist (w wersetach zastąpione literą ‘a’) czyli polskie antychryst
Konkordancja Stronga. Wyszukujemy słowo antichrist w zestawieniu alfabetycznym:
ANTICHRIST
ye have heard that a shall come .............................…......... 1 J 2:18 500
He is a, that denieth the Father ........................................ 1 J 2:22 500
and this is that spirit of a ............................................... 1 J 4:3 500
This is a deceiver and an a .............................................. 2 J 7 500
ANTICHRISTS [liczba mnoga]
come, even now are there many a ..................................... 1 J 2:18 500
Wynik wyszukiwania: 5
W kolumnie środkowej mamy miejsca, w których słowo to zostało użyte w Biblii, czyli w tym przypadku w Pierwszym i Drugim Liście Jana (odnośniki angielskie są dla nas łatwo zrozumiałe).
W kolumnie po prawej mamy oznaczenie liczbowe: 500.
Następnie przechodzimy do słownika greckiego, nie myląc go z hebrajskim, na końcu Konkordancji Stronga i znajdujemy numer 500. Odpowiednikiem słowa angielskiego antichrist (pol. antychryst) jest greckie słowo antichristos, które w angielskiej Biblii KJV wykazuje tylko jeden odpowiednik (bez synonimów, czy wyrazów wieloznacznych), a jest to właśnie antichrist. Mamy zatem pełny wgląd w słowo antychryst w świetle całej Biblii. Całej, gdyż słowo to nie ma odpowiednika w języku hebrajskim, jak to ma na przykład miejsce w przypadku słowa szatan.
To samo można wykonać za pomocą Konkordancji Younga.
W Konkordancji Younga również odszukujemy słowo antichrist na liście alfabetycznej, gdzie od razu znajdujemy grecki odpowiednik antichristos. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że słowo to użyte zostało tylko 4 razy lecz po bliższej analizie pierwszego odnośnika, 1 J 2:18, okazuje się, że słowo to zostało tu użyte dwukrotnie (za drugim razem jako skrót „a”). Konkordancja Younga uwzględnia od razu wszystkie formy danego słowa w tłumaczeniu, włącznie z liczbą mnogą.
Wstępna analiza słowa antichrist, użytego 5 razy w Nowym Testamencie, pozwala nam powiedzieć, że jest to kolejne określenie Szatana, co nam pokazuje, że Szatan jest duchem, który przenika dusze niewybrańców (stąd liczba mnoga), i który ma możliwość „przychodzenia” jednocześnie w przyszłości i w przeszłości.
2. Słowo scorpions czyli polskie skorpiony
Analiza słowa scorpions (skorpiony) z wersetu Ap 9:10 (Księga Apokalipsy, lub inaczej Objawienia, w języku angielskim oznaczona jest symbolem Rev od Revelation czyli objawienie).
W drugim przykładzie posłużymy się już konkretnym wersetem, gdyż zwykle, kiedy analizujemy dany werset, szukamy znaczenia zawartych w nim symboli:
And they had tails like unto scorpions, and there were stings in their tails: and their power was to hurt men five months. Rev 9:10
I mają ogony podobne do skorpionowych oraz żądła; a w ich ogonach jest ich moc szkodzenia ludziom przez pięć miesięcy. Ap 9:10
Najpierw znajdujemy oznaczenie liczbowe tego słowa w Konkordancji Stronga. Jest to numer 4651. Następnie odnajdujemy wszystkie wersety z tą samą liczbą pod hasłem scorpions. Rozpatrujemy wszystkie formy użycia tego słowa, w tym także liczbę pojedynczą:
SCORPION
ask an egg, will he offer him a s .............................…........... Lk 11:12 4651
torment was as the torment of a s .............................…......... Rev 9:5 4651
SCORPIONS
power to tread on serpents and s .............................….......... Lk 10:19 4651
as the s of the earth have power .............................….......... Rev 9:3 4651
And they had tails like unto s .............................…............... Rev 9:10 4651
Wynik wyszukiwania: 5
Przechodzimy do słownika greckiego, do numeru 4651, gdzie, jak się okazuje, słowo scorpion, z greckiego scorpios, nie ma żadnych synonimów ani nie jest wyrazem wieloznacznym.
Skoro jest to rzadkie w użyciu słowo, poszerzmy analizę o Stary Testament, gdzie słowo scorpions występuje 6 razy pod numerem 6137:
SCORPIONS
wherein were fiery serpents, and s ...................................…. Deut 8:15 6137
but I will chastise you with s ............................................. 1 Kin 12:11 6137
but I will chastise you with s ............................................. 1 Kin 12:14 6137
but I will chastise you with s ............................................. 2 Chr 10:11 6137
but I will chastise you with s ............................................. 2 Chr 10:14 6137
thee, and thou dost dwell among s ...................................... Eze 2:6 6137
Wynik wyszukiwania: 6
Odpowiednikiem słowa angielskiego scorpions i odpowiednikiem liczby 6137 w słowniku hebrajskim na końcu Konkordancji Stronga jest hebrajskie słowo aqrab, które, podobnie jak oryginał grecki, nie ma synonimów ani nie jest wyrazem wieloznacznym.
Zatem słowo skorpiony występuje 11 razy w całej Biblii. Spróbujmy teraz te cytaty zgrupować w jedną całość:
wherein were fiery serpents, and s ................................ Deut 8:15 6137
but I will chastise you with s ....................................... 1 Kin 12:11 6137
but I will chastise you with s ....................................... 1 Kin 12:14 6137
but I will chastise you with s ....................................... 2 Chr 10:11 6137
but I will chastise you with s ....................................... 2 Chr 10:14 6137
thee, and thou dost dwell among s ...............……............. Eze 2:6 6137
ask an egg, will he offer him a s ....................…….....…... Lk 11:12 4651
torment was as the torment of a s ......................………... Rev 9:5 4651
power to tread on serpents and s ................………........... Lk 10:19 4651
as the s of the earth have power ..................…......……... Rev 9:3 4651
And they had tails like unto s .........................…....……... Rev 9:10 4651
W celu dalszej analizy należy zapoznać się z wszystkimi 11 wersetami w całej Biblii oraz z wersetami w ich sąsiedztwie, aby właściwie odczytać kontekst występowania danego słowa.
W Pwt 8:15 słowo skorpiony pojawia się w kontekście próby jakiej Izrael został poddany na pustyni, pielgrzymując do ziemi Kanaan i przechodząc przez pustynię pełną jadowitych węży i skorpionów. Jadowite [hebr. saraf] węże, które łączone są ze skorpionami, reprezentują płonące serafiny (anioły) czyli ducha Szatana. To samo dotyczy symboliki skorpionów. Wątek historyczny wskazuje, że za wyjątkiem Jozuego i Kaleba nikt z tych, którzy wyszli z Egiptu, nie wszedł do ziemi obiecanej. Weszło do niej drugie pokolenie, złożone z narodzonych na pustyni.
Słowo jadowite (saraf, ang. saraph), które powinno być raczej tłumaczone jako gorejące lub płomienne, gdyż pochodzi od słowa palić się, posiada synonim serafin, przy czym serafiny to symbole latających aniołów (Iz 6:2,6; Ap 9:9), zaś anioły to duchy (Hbr 1:7). Kontekst opisujący doświadczenie Izraela, który ukazuje występowanie węży obok skorpionów, wspominając również o strasznej pustyni i suszy (Pwt 8:15), to obraz gniewu Bożego reprezentowanego przez ducha Szatana.
W 1 Krl 12:11,14 i 2 Krn 10:11,14 słowo skorpiony występuje jako jarzmo – karcenie „skorpionami” (polskie tłumaczenie: „biczami z cierni”). Jarzmo to nałożył na Izrael Roboam. W wyniku tego stracił 10 pokoleń Izraela, których królem pozostał Jeroboam, a pozostały mu tylko 2 pokolenia Judy. Jest to obraz rozłamu królestwa Roboama, czyli rozłamu królestwa Szatana. Rozłam królestwa Salomona, które jest obrazem równoległym do właśnie omawianego, to obraz rozłamu Królestwa Bożego. Różnica pomiędzy rozłamem królestwa Szatana a rozłamem Królestwa Bożego polega na tym, że królestwo Szatana reprezentuje drogę ze śmierci do śmierci, zaś Królestwo Boże drogę z życia do życia, przy czym rozłamy te to obraz wielokrotności formy sądu i zbawienia.
Choć każdy człowiek zostaje poczęty jako martwy duchowo, czyli opanowany jest przez ducha śmierci, Szatana, droga z „życia do życia” (2 Kor 2:16) polega na tym, że wybraniec otrzymuje życie duchowe od Boga, czyli od Ducha Życia. Otrzymuje zatem podwójne życie – zmartwychwstanie duszy (życie duszy) i zmartwychwstanie ciała (życie ciała). Miejmy jednak na uwadze, że nie chodzi tu o ciało biologiczne, fizyczne, a o ciało duchowe. Innymi słowy, będąc martwym duchowo w całej swej osobowości (w duszy i ciele), wybraniec otrzymuje życie duchowe również w całej osobowości (w duszy i ciele), przy czym duchowe zbawienie ciała nastąpi wraz z końcem świata i oznaczać będzie wejście w wymiar nieskończoności, w którym znajduje się Duch Boży, czyli w życie wieczne w Ciele duchowym Chrystusa. Gwarancją zbawienia ‘ciała’, które jest obrazem „drugiego zbawienia”, czyli zbawienia w okresie Późnego Deszczu, jest powodzenie programu zbawienia w tym właśnie okresie.
Użycie słowa „skorpiony” w Ez 2:6 występuje w kontekście wysłania Ezechiela, który jest tutaj obrazem Jezusa (Słowa Bożego), do Izraela, który w tym przypadku symbolizuje nowotestamentowe kościoły, czyli pomiędzy „skorpiony”, symbolizujące lud o zatwardziałym sercu. Ów lud oporny i buntowniczy tak czy owak nie wysłucha Ezechiela (Słowa Bożego) (Ez 2:7), gdyż duch Szatana jest zawsze oporny względem Ducha Świętego (Dz 7:51).
W Ewangelii Łukasza 10:19 Jezus powierza apostołom zdolność stąpania po wężach i skorpionach w kontekście czasu sądu Bożego, kiedy to Szatan został zrzucony z nieba (Łk 10:18). Oznacza to posiadanie mocy nad duchami nieczystymi, czyli duchem Szatana przebywającym w niezbawionych, nazywanych też ‘demonami’ (Łk 10:20), w związku z tym, że jako wybraniec jest się z góry przeznaczonym do zbawienia. Jest to oczywiście wynik tego, że posiada się ‘imię’ zapisane w księdze życia (Łk 10:20), a nie wynik własnej pracy.
Zbawienie to efekt działania Ducha Świętego, który jest sprawcą chcenia i działania (pracy) zbawionego wybrańca (Flp 2:13). Zbawiony wybraniec, tak jak „mądra dziewica z oliwą”, czyli z Duchem Bożym, otrzymuje od Boga spełnienie wszelkich próśb i modlitw, z których wszystkie sprowadzają się do jednego – do zbawienia. Dlatego też wybraniec prosi i otrzymuje, szuka i znajduje, kołacze i zostaje mu otworzone. To wszystko symbole wspólnoty z Chrystusem czyli jedności w Duchu Bożym poprzez Słowo Boże. Jest to efekt zbawienia, czyli efekt pracy Chrystusa, który jako Duch zamieszkuje w sercu wybrańca, gdyż Ojciec w niebie nie zsyła na nich kamienia, węża, czy skorpiona, z których wszystkie symbolizują ducha Szatana czyli tych, którzy podlegają Prawu Śmierci, lecz zsyła im chleb, rybę i jajo, które są obrazem Ducha Świętego (Łk 11:9-13).
Symbolika Wielkiego Ucisku przedstawiona jest w obrazie ataku Szatana na świat, gdy w okresie przejścia z Wczesnego do Późnego Deszczu Bóg rozluźnia nałożone na niego ograniczenia. Daje to wrażenie jakby Szatan odnosił zwycięstwo ale jest to złudne wrażenie. Szatan atakuje bowiem tylko pozornych czcicieli Boga, czyli wyłącznie niewybrańców. Wybrańcy Wczesnego Deszczu są już ‘zapieczętowani’ do zbawienia pieczęcią Ducha Świętego, a wybrańcy Późnego Deszczu czekają by umrzeć i zmartwychwstać w Chrystusie w okresie Późnego Deszczu.
Atakując „swoich”, to znaczy niewybrańców, nad którymi otrzymał od Boga władzę, Szatan zadaje cios samemu sobie i wpada w pułapkę sądu Bożego. Siła Szatana przedstawiona jest za pomocą symbolu „szarańczy” o mocy ziemskich skorpionów oraz „konnicy” składającej się z 200 000 000 jeźdźców („dwóch miriad miriad” – Ap 9:16). Moc koni jest w ich pyskach i ogonach, a ich ogony podobne są do skorpionów (Ap 9:10) i do węży (Ap 9:19).
Symbolika „ogonów” dotyczy fałszywego proroctwa (Iz 9:14-15), którym Szatan kąsa niewybrańców, czyli przenika jadem do ich wnętrza. Szatan wykorzystuje liderów ugrupowań religijnych, które opierają swoje doktryny na nauce Chrystusa, i przez nich sprawuje rządy. Jad to duch Szatana, duch antychrysta, który w obrazie z Ap 9 identyfikowany jest z aniołem, lub inaczej duchem, czeluści o imieniu Abaddon i Apollyon, który wiedzie na zatracenie dwie grupy niewybrańców Bożych w czasie Późnego Deszczu.
Zatem Szatan, czyli duch antychrysta, podający się za anioła (ducha) światłości, jest aniołem (duchem) czeluści (Ap 9:11) o „mocy ziemskich skorpionów” (Ap 9:3), mocy szkodzenia w ogonach (Ap 9:10), które to ogony podobne są do węży (Ap 9:19), czyli poprzez głoszenie kłamstwa (Iz 9:14) za pomocą fałszywych proroków, działających pod autorytetem Szatana. Ponieważ atak fałszywych proroków przewidziany jest na czas Wielkiego Ucisku (Mt 24:11,23-28), początek Wielkiego Ucisku wyrażany jest symbolem „5 miesięcy” (Ap 9:5,10). Więcej na ten temat w rozdziale Wielki Ucisk i podrozdziale 200 000 000 jeźdźców.
Umiejętność posługiwania się konkordancją jest cennym, a wręcz niezbędnym narzędziem pomagającym wzrastać duchowo. Jest to jednak narzędzie czysto fizyczne, które bez działania Ducha jest zupełnie bezużyteczne. Działanie Ducha z kolei to dar Boży, po który żaden człowiek nie może sięgnąć na własnych warunkach, przez własną pracę, wysiłki czy za pomocą własnej woli.
Studiujmy zatem Biblię z nadzieją, że jeśli taka jest wola Boża, to ześle On na nas Swego Ducha, Ducha Prawdy, który będzie w nas sprawcą wspaniałego przekazu Biblii jakim jest jej przekaz duchowy. To niezwykłe i bezcenne bogactwo, gdyż jego ceną jest Krew czyli Duch Chrystusa.