TŁUMACZENIA BIBLII
Twoje narzędzia:
UWAGA: Powyższe linki do tekstów biblijnych udostępniamy wyłącznie dla wygody czytelnika. Znajdują się one jednak na stronach innych, niezależnych od nas autorów, których poglądy i opinie należą wyłącznie do nich, a zespół Projektu Daniel 12 tych poglądów nie autoryzuje ani nie podziela. Autoryzujemy jedynie teksty opublikowane na niniejszej stronie.
| PDF do druku |
STRESZCZENIE
„Wszelkie Pismo od Boga natchnione [jest] i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości – aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu.” (2Tm 3:16)
„Są w nich (listach) trudne do zrozumienia pewne sprawy, które ludzie niedouczeni (dosł. „nieuczeni”) i mało utwierdzeni (dosł. „nietrwali”) opacznie tłumaczą („przekręcają”, „wyrywają”), tak samo jak i inne Pisma, na własną swoją zgubę.” (2P 3:16)
W przypadku Biblii trudność techniczna polega na tym, że została ona napisana w językach hebrajskim i greckim, z nielicznymi fragmentami w języku aramejskim. Dlatego, aby rzetelnie studiować Biblię, należy zawsze sprawdzać oryginalne słowa w wiarygodnych źródłach i pomocach takich jak konkordancje. Ponadto należy pamiętać, że współczesny kościół rzymskokatolicki nie tylko włączył do kanonu księgi apokryficzne, ale wciąż rozważa możliwość dodania nowych, jak na przykład niedawno znalezionej „Księgi Judasza”. Na domiar złego zarówno judaizm jak i chrześcijaństwo wprowadziło swoje własne prawa i własne komentarze na temat Biblii w formie choćby katechizmów. Podczas gdy judaizm opiera się na Starym Testamencie, odrzucając Nowy, chrześcijaństwo funkcjonuje na odwrót, powołując się głównie na Nowy Testament, a prawie w całości ignorując Stary. Jednak Stary i Nowy Testament to „wszelkie Pismo”, które pochodzi od Boga, jako przekaz Ducha Świętego (przekaz duchowy).
Pułapka, jaką Biblia zastawia na swoich odbiorców polega na tym, że istnieją w niej dwa równoległe przekazy – przekaz historyczno-moralny oraz przekaz duchowy. Ten pierwszy skierowany jest do niewybrańców, którzy na jego podstawie budują własne programy zbawienia, oparte na fizycznych formach oddawania czci bogu, które to programy nie mają nic wspólnego ze zbawieniem duchowym, które zapewnia Jezus Chrystus. Ten drugi przekaz, przekaz duchowy, ukryty w symbolizmie i metaforach, skierowany jest do wybrańców Bożych, czyli ludzi „sprawiedliwych, doskonałych i przysposobionych do dobrych czynów poprzez Ducha Świętego”, co nie oznacza, że są oni chodzącymi ideałami w sensie fizyczno-moralnym, lecz opisuje fakt, że zostali zbawieni, otrzymawszy Ducha Bożego. Z natury, jak czytamy, „nie ma sprawiedliwego, nie ma ani jednego, nie ma rozumnego” (Rz 3:10,11), co oznacza, że nie ma nikogo, kto by miał w sobie Ducha Bożego. Jednak od chwili zbawienia wybrańca, obdarowawszy go swoim Duchem, Jezus patrzy nań z punktu widzenia samego siebie.
Zbawiony wybraniec Boży otrzymuje cząstkę Boga, czyli dar Ducha Świętego, nazywany też darem Mądrości Bożej, proporcjonalnie do roli, do której został przeznaczony w Bożym planie. Niewybrańcy Boży są zaś „nieuczeni” i „nietrwali”– dla nich wiedza duchowa została zamknięta. Zawsze będą zniekształcać Prawdę, wyrywać poszczególne wątki z kontekstu, i tłumaczyć Biblię fizycznie, tak jak im wygodnie, czyniąc to na własną zgubę. Na przykładzie Barucha i Jeremiasza Biblia wskazuje, że każde słowo spisane w Księdze, całej Księdze, pochodzi z natchnienia Boga (Jr 36:1-2,17-18). Inne przykłady pouczają nas, że zrozumienie duchowego przesłania Biblii przychodzi małymi kroczkami, „przykazanie za przykazaniem”, „linijka po linijce” (Iz 28:10,13 – polskie tłumaczenie zniekształcone), przez „porównywanie rzeczy duchowych z duchowymi” (1Kor 2:13). Biblia ostrzega także, że nic nie wolno dodać, ani nic odjąć z jej duchowego przekazu (Ap 22:18).
SZCZEGÓŁOWE OMÓWIENIE TEMATU TUTAJ.
„Wszelkie Pismo od Boga natchnione [jest] i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości – aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu.” (2Tm 3:16)
„Są w nich (listach) trudne do zrozumienia pewne sprawy, które ludzie niedouczeni (dosł. „nieuczeni”) i mało utwierdzeni (dosł. „nietrwali”) opacznie tłumaczą („przekręcają”, „wyrywają”), tak samo jak i inne Pisma, na własną swoją zgubę.” (2P 3:16)
W przypadku Biblii trudność techniczna polega na tym, że została ona napisana w językach hebrajskim i greckim, z nielicznymi fragmentami w języku aramejskim. Dlatego, aby rzetelnie studiować Biblię, należy zawsze sprawdzać oryginalne słowa w wiarygodnych źródłach i pomocach takich jak konkordancje. Ponadto należy pamiętać, że współczesny kościół rzymskokatolicki nie tylko włączył do kanonu księgi apokryficzne, ale wciąż rozważa możliwość dodania nowych, jak na przykład niedawno znalezionej „Księgi Judasza”. Na domiar złego zarówno judaizm jak i chrześcijaństwo wprowadziło swoje własne prawa i własne komentarze na temat Biblii w formie choćby katechizmów. Podczas gdy judaizm opiera się na Starym Testamencie, odrzucając Nowy, chrześcijaństwo funkcjonuje na odwrót, powołując się głównie na Nowy Testament, a prawie w całości ignorując Stary. Jednak Stary i Nowy Testament to „wszelkie Pismo”, które pochodzi od Boga, jako przekaz Ducha Świętego (przekaz duchowy).
Pułapka, jaką Biblia zastawia na swoich odbiorców polega na tym, że istnieją w niej dwa równoległe przekazy – przekaz historyczno-moralny oraz przekaz duchowy. Ten pierwszy skierowany jest do niewybrańców, którzy na jego podstawie budują własne programy zbawienia, oparte na fizycznych formach oddawania czci bogu, które to programy nie mają nic wspólnego ze zbawieniem duchowym, które zapewnia Jezus Chrystus. Ten drugi przekaz, przekaz duchowy, ukryty w symbolizmie i metaforach, skierowany jest do wybrańców Bożych, czyli ludzi „sprawiedliwych, doskonałych i przysposobionych do dobrych czynów poprzez Ducha Świętego”, co nie oznacza, że są oni chodzącymi ideałami w sensie fizyczno-moralnym, lecz opisuje fakt, że zostali zbawieni, otrzymawszy Ducha Bożego. Z natury, jak czytamy, „nie ma sprawiedliwego, nie ma ani jednego, nie ma rozumnego” (Rz 3:10,11), co oznacza, że nie ma nikogo, kto by miał w sobie Ducha Bożego. Jednak od chwili zbawienia wybrańca, obdarowawszy go swoim Duchem, Jezus patrzy nań z punktu widzenia samego siebie.
Zbawiony wybraniec Boży otrzymuje cząstkę Boga, czyli dar Ducha Świętego, nazywany też darem Mądrości Bożej, proporcjonalnie do roli, do której został przeznaczony w Bożym planie. Niewybrańcy Boży są zaś „nieuczeni” i „nietrwali”– dla nich wiedza duchowa została zamknięta. Zawsze będą zniekształcać Prawdę, wyrywać poszczególne wątki z kontekstu, i tłumaczyć Biblię fizycznie, tak jak im wygodnie, czyniąc to na własną zgubę. Na przykładzie Barucha i Jeremiasza Biblia wskazuje, że każde słowo spisane w Księdze, całej Księdze, pochodzi z natchnienia Boga (Jr 36:1-2,17-18). Inne przykłady pouczają nas, że zrozumienie duchowego przesłania Biblii przychodzi małymi kroczkami, „przykazanie za przykazaniem”, „linijka po linijce” (Iz 28:10,13 – polskie tłumaczenie zniekształcone), przez „porównywanie rzeczy duchowych z duchowymi” (1Kor 2:13). Biblia ostrzega także, że nic nie wolno dodać, ani nic odjąć z jej duchowego przekazu (Ap 22:18).
SZCZEGÓŁOWE OMÓWIENIE TEMATU TUTAJ.