2. pojęcie dobra i zła według człowieka i boga
Twoje narzędzia:
UWAGA: Powyższe linki do tekstów biblijnych udostępniamy wyłącznie dla wygody czytelnika. Znajdują się one jednak na stronach innych, niezależnych od nas autorów, których poglądy i opinie należą wyłącznie do nich, a zespół Projektu Daniel 12 tych poglądów nie autoryzuje ani nie podziela. Autoryzujemy jedynie teksty opublikowane na niniejszej stronie.
PDF do druku | |
File Size: | 194 kb |
File Type: |
STRESZCZENIE
Biblia jest doskonałym testem, który pozwala odkryć kontrast pomiędzy „dobrem” w pojęciu przeciętnego instytucjonalnego chrześcijanina, a Dobrem w pojęciu Boga. Ludzkie pojęcie dobra w gruncie rzeczy sprowadza się do rzeczy dla człowieka przyjemnych, takich jak dobrobyt osobisty, zdrowotny, ekonomiczny, społeczny a nawet polityczny i jest ono w praktyce wyrażane za pomocą wszelkich fizycznych, doczesnych „dobrych uczynków”, pochodzących od człowieka i spełnianych według ludzkich kryteriów, których celem, przynajmniej w teorii, jest poprawienie dobrostanu tak zwanych bliźnich. Natomiast Dobro w pojęciu Duchowym nie ma nic wspólnego z ziemskim dobrostanem, wzajemną życzliwością i przyjemnym życiem. Dobrem w pojęciu Boga jest Łaska, czyli zbawienie wieczne, oraz wszelkie tej Łaski owoce, a zatem duchowe „dobre uczynki” pochodzące od Boga.
To samo dotyczy kwestii zła. W pojęciu człowieka sprowadza się ono do zła fizycznego, co wyraża się na przykład w łamaniu przepisów i kodeksów prawno-moralnych, szczególnie jeśli w jego wyniku krzywdzeni są inni ludzie, czyli tak zwanych „złych uczynków”, pochodzących od człowieka i wykonywanych według kryteriów człowieka. Natomiast złem duchowym jest zło pochodzące od ducha Szatana, to znaczy „zabójstwo duchowe”, czyli działanie ducha grzechu i śmierci polegające na zabijaniu duchowego przekazu Biblii, „kradzież duchowa”, czyli okradanie Boga z należytej mu chwały, „cudzołóstwo duchowe”, czyli związanie człowieka z duchem obcym itp.
Z perspektywy duchowego przekazu Biblii pojęcie dobra i zła nie ma nic wspólnego z udzieleniem czy odmową udzielenia pomocy innym, np. biednym, chorym, głodnym, spragnionym, sierotom czy wdowom. Nie ma to również nic wspólnego z pozytywnymi czy negatywnymi zachowaniami albo cechami charakteru człowieka. Nie chodzi też o pozytywny lub negatywny wpływ natury na życie człowieka, np. urodzaj, kataklizmy, narodziny czy śmierć. W jednym wszyscy mają rację, mianowicie że zło jest przeciwieństwem dobra, tak jak narodziny są przeciwieństwem śmierci a dzień nocy.
W rzeczywistości biblijnej, czyli duchowej, słowa „dobro” i „zło” określają kontrast pomiędzy Bogiem a Szatanem, doktryną Jezusa (Boga) a doktryną Izraela i kościołów (człowieka), Łaską a prawem grzechu i śmierci, wolą Boga a wolą Szatana oraz pracą Boga a pracą Szatana. Bóg i Szatan to dwa przeciwne sobie duchy, które są źródłami woli człowieka. Bóg to źródło woli wybrańca, która jest zgodna z wolą Boga. Szatan to źródło woli niewybrańca, którą ludzie nazywają „wolną wolą”, a która w rzeczywistości jest wolna tylko od działania Ducha Świętego, a więc zgodna z wolą Szatana. To, że każdy człowiek z natury (z ducha) jest zły, oznacza, że działa i myśli zgodnie z wolą Szatana, który przebywa w jego duszy. Wybraniec staje się natomiast dobrym za sprawą działania Ducha Bożego, który z chwilą zbawienia, czyli transformacji z ciemności do jasności – z królestwa Szatana do Królestwa Bożego – ruguje ducha Szatana z duszy wybrańca. Dlatego tylko zbawiony wybraniec, na mocy Ducha, otrzymuje rzeczywisty dar odróżniania dobra od zła w wymiarze duchowym, to znaczy dar odróżnienia Prawdy Bożej od fałszywej doktryny Szatana. Człowiek niezbawiony, a docelowo niewybraniec, podąża za doktryną fałszywą i będzie czcił fałszywego boga, Boga Najwyższego postrzegając jako Złego, czyli Szatana.
SZCZEGÓŁOWE OMÓWIENIE TEMATU TUTAJ.
Biblia jest doskonałym testem, który pozwala odkryć kontrast pomiędzy „dobrem” w pojęciu przeciętnego instytucjonalnego chrześcijanina, a Dobrem w pojęciu Boga. Ludzkie pojęcie dobra w gruncie rzeczy sprowadza się do rzeczy dla człowieka przyjemnych, takich jak dobrobyt osobisty, zdrowotny, ekonomiczny, społeczny a nawet polityczny i jest ono w praktyce wyrażane za pomocą wszelkich fizycznych, doczesnych „dobrych uczynków”, pochodzących od człowieka i spełnianych według ludzkich kryteriów, których celem, przynajmniej w teorii, jest poprawienie dobrostanu tak zwanych bliźnich. Natomiast Dobro w pojęciu Duchowym nie ma nic wspólnego z ziemskim dobrostanem, wzajemną życzliwością i przyjemnym życiem. Dobrem w pojęciu Boga jest Łaska, czyli zbawienie wieczne, oraz wszelkie tej Łaski owoce, a zatem duchowe „dobre uczynki” pochodzące od Boga.
To samo dotyczy kwestii zła. W pojęciu człowieka sprowadza się ono do zła fizycznego, co wyraża się na przykład w łamaniu przepisów i kodeksów prawno-moralnych, szczególnie jeśli w jego wyniku krzywdzeni są inni ludzie, czyli tak zwanych „złych uczynków”, pochodzących od człowieka i wykonywanych według kryteriów człowieka. Natomiast złem duchowym jest zło pochodzące od ducha Szatana, to znaczy „zabójstwo duchowe”, czyli działanie ducha grzechu i śmierci polegające na zabijaniu duchowego przekazu Biblii, „kradzież duchowa”, czyli okradanie Boga z należytej mu chwały, „cudzołóstwo duchowe”, czyli związanie człowieka z duchem obcym itp.
Z perspektywy duchowego przekazu Biblii pojęcie dobra i zła nie ma nic wspólnego z udzieleniem czy odmową udzielenia pomocy innym, np. biednym, chorym, głodnym, spragnionym, sierotom czy wdowom. Nie ma to również nic wspólnego z pozytywnymi czy negatywnymi zachowaniami albo cechami charakteru człowieka. Nie chodzi też o pozytywny lub negatywny wpływ natury na życie człowieka, np. urodzaj, kataklizmy, narodziny czy śmierć. W jednym wszyscy mają rację, mianowicie że zło jest przeciwieństwem dobra, tak jak narodziny są przeciwieństwem śmierci a dzień nocy.
W rzeczywistości biblijnej, czyli duchowej, słowa „dobro” i „zło” określają kontrast pomiędzy Bogiem a Szatanem, doktryną Jezusa (Boga) a doktryną Izraela i kościołów (człowieka), Łaską a prawem grzechu i śmierci, wolą Boga a wolą Szatana oraz pracą Boga a pracą Szatana. Bóg i Szatan to dwa przeciwne sobie duchy, które są źródłami woli człowieka. Bóg to źródło woli wybrańca, która jest zgodna z wolą Boga. Szatan to źródło woli niewybrańca, którą ludzie nazywają „wolną wolą”, a która w rzeczywistości jest wolna tylko od działania Ducha Świętego, a więc zgodna z wolą Szatana. To, że każdy człowiek z natury (z ducha) jest zły, oznacza, że działa i myśli zgodnie z wolą Szatana, który przebywa w jego duszy. Wybraniec staje się natomiast dobrym za sprawą działania Ducha Bożego, który z chwilą zbawienia, czyli transformacji z ciemności do jasności – z królestwa Szatana do Królestwa Bożego – ruguje ducha Szatana z duszy wybrańca. Dlatego tylko zbawiony wybraniec, na mocy Ducha, otrzymuje rzeczywisty dar odróżniania dobra od zła w wymiarze duchowym, to znaczy dar odróżnienia Prawdy Bożej od fałszywej doktryny Szatana. Człowiek niezbawiony, a docelowo niewybraniec, podąża za doktryną fałszywą i będzie czcił fałszywego boga, Boga Najwyższego postrzegając jako Złego, czyli Szatana.
SZCZEGÓŁOWE OMÓWIENIE TEMATU TUTAJ.